La Magnifique

“Tijd dat we eens een zwaar brevet in de Ardennen gaan rijden.” Met deze woorden zocht ik begin van de week naar een tof, kleinschalig brevet.
Wat surfen op het net bracht me vlug bij “La Magnifique”.

Dit leek er meteen tof uit. Niet te ver rijden, minder gekende streek voor ons, goedkope inschrijving, niet veel deelnemers, camping in de buurt, parcours waar je altijd kon afsteken als het niet meer zou gaan…

Met 2 volle autocars (ironie van de auteur) vertrokken we zaterdagochtend vanuit Rode richting Rochefort.

Dizze en Dinne waren al van vrijdag vertrokken met hunne mobilhome en verwelkomden Rob en mezelf met veel enthousiasme.

Aan de inschrijving geen last van massa volk. We zaten snel op de fiets en parcours.

De eerste 50 km was het al meteen zwaren toebak. We hadden op die afstand al 1000 hoogtemeters te verorberen.

Het ging constant op en af. Aan de voet van sommige hellingen stond een plakje met lengte, max en gemiddeld stijgingspercentage.

Rob is de wiskundige knobbel onder ons die afstanden, hoogtemeters, max- avg- stijgingspercentages uiterst nauwkkeurig en online uit het hoofd uitrekende en na elke helling becommentarieerde. Het viel al meteen op dat de organisatie hier een kleine, doch niet onbelangrijke, steek liet vallen. Ofwel was de helling 2 keer zo lang dan aangegegven, ofwel waren de stijgingspercentages 2 keer steiler dan aangegeven.

Maar daar zaten wij 3 niet echt mee in. Door het prachtige parcours was het gewoonweg genieten, de hele dag door.

Na een goeie 50 km was er een controlepost, in een kantine van een voetbaldveldje. Die kwam gezien het zware parcours net op tijd. We hebben daar tal van stukken banaan, koeken en bekers drank binnengespeeld. De volgende 55 km waren iets anders qua parcours. Leek vlakker maar schijn bedriegt. Na 106 km was er opnieuw een controlepost. Hierna was het opnieuw een parcours zoals de eerste 50 km. Kleine wegen, bossig, goed op en af, zalig fietsen. Doseren was de opdracht voor de hele dag, een specialiteit van den Dizze. En het was nodig. Na 132 km opnieuw een ravitaillement. Knap gezien van de organisatie. Op het einde was het toch wat afzien en bijten maar we bolden alle 3 zonder problemen het parcours helemaal af.

De beloning was natuurlijk een Rochefort (6 en 8 graden) of Chimay blue op een terraske in Rochefort zelve.

Genieten in de aanwezigheid van een stralende Dinne die die dag een mooie wandeling gemaakt had.

Nog een laatste tournéke op de camping en weg waren Rob en ik.

Dit brevet is echt een aanrader, zeker voor herhaling vatbaar.

Manu Dewit

Meer info op http://www.veloclubrochefort.be/Pages/pagelamagnifique.html