Fotoalbum
Verslag Jos Weytjens (groep 3)
Algemeen
Pluim voor het Bestuur voor de organisatie in het algemeen, voor Stafke voor de hotelkeuze, Voor Victor en Hugo voor het uitstippelen van de ritten, voor Miel voor de logistieke steun ter plaatse.
De deelnemers en hun prestaties
Groep 1
legde steeds het voorziene parkoers af : Geslaagd over de hele lijn.
Groep 2
Zij zouden eventjes met groep 1 de 180 Km meerijden.
Wanneer groep 3 de boterhammen al opgegeten had op de Ballon d’Alsace kwam Michel met Sandro boven.
Patrick had eenn achterstand van ongeveer 2 minuten, gevolgd door Arthuur en Rob.
Shipper kwam daar toe met 22 minuten achterstand als eerste van groep 2.
Op Jean-Pierre, Gust en de rest heeft groep 3 niet meer gewacht.
Grote ontsteltenis wanneer groep 2 met de overmoedige Chabert van groep 3 besliste om het zwaardere parkoers niet meer af te leggen, ze beslisten de bus te nemen en in het dal nog een 50 Km te rijden naar het voorbeeld van groep 4.
Normaal dat Jean-Pierre zijn armen verbrand waren, zonder bescherming achter die busruiten door de felle zon.
Dat ze nodig de bus moesten nemen getuigen deze foto’s : als het niet meer gaat, gaat het niet meer : iedereen heeft al eens een slechte dag !!!
Gust, ook niet moeders mooiste als hij slaapt. Jean-Pierre hield het ook voor bekeken.
Groep 3
Idem. Mieke en Francine vonden de rit met de Ballon d’Alsace en de Markenstein te zwaar en reden het parkoer van Groep 4 mee. Louis Chabert vond het nodig met groep 2 mee te rijden, zogezegd om kilometers te hebben voor de Alpen.
Omdat 170 Km te veel zou zijn voor deze groep werden de eerste 35 Km per bus afgelegd en werd er vertrokken vanuit Cernay zoals voorzien door Manu.
Dag 1
Antoine, Francine, Louis, Manu, Mieke, Miel, René en Arthur zijn van de partij.
De eerste dag een rustige uitstap van 44 Km over de col de Firstplan en terug.
Op de terugweg heeft Jos bijna een ongeval, wanneer tussen de wijnranken een auto plots van links uitgereden kwam en de groep niet had gezien.
’t Scheelde geen haar, maar Jos kwam er met de schrik vanaf.
Dag 3
Een goeie 40 Km maar wel plat, langs de route du vin naar Riquewihr en terug.
Jos.
Verslag Rob Geeraerts (groep 1)
Ook groep 1 reed wat kilometers in de Vogezen.
Eigenlijk was het prachtig weer ditmaal in de Vogezen: niet te warm, niet te koud, geen regen. We hebben het ooit anders geweten.
Eguisheim is een mooi stadje, bovendien goed gelegen midden de prachtige wijngaarden op de Vogezen-hellingen. Het hotel was goed en het eten was ook prima, zodat het welslagen van de fietstochten alleen nog afhing van “de benen”.
We reden meestal samen met groep 2, kwestie van toch een voldoende grote groep te hebben (18 man) en natuurlijk ook voor de gezelligheid.
De eerste dag was aangekondigd met één col (750 m) en slechts 44 km, maar toen we terug aan het hotel waren, hadden we toch 61 km, want we waren bij het vertrek langs de bergflanken wat omwegen en extra hoogtemeters gaan zoeken: genoeg voor een eerste halve dag dus. De tweede dag leek zwaarder te worden: een serie cols en 150 km, maar dat werden er ook meer. Het begon al met wat omwegen in het begin, zodat we reeds 70 km op de teller hadden vooraleer we begonnen aan de Ballon d’Alsace. Daar werden we verrast door waarschuwingen dat de doorgang naar de Ballon afgesloten was (autorally bezig). Veel discussies: doorrijden of niet, want we hadden een afspraak met de bus (en dus ook ons middageten) boven op de Ballon. Uiteindelijk bleek Skipper toch het GSM-nummer van Mil te kennen, zodat we “de bus” konden contacteren. Gesterkt door het verheugende nieuws dat groep 3 wel doorgelaten was, begonnen we aan de klim. Tot onze verrassing werden we in Sewen door de politie een “toeristisch baantje” opgestuurd, mooi door de bossen, niet altijd een goed wegdek, maar het ging, behalve voor onze voorzitter en een paar volgelingen die de juiste “deviation” niet gevolgd hadden en een prachtige extra steile helling heen en retour gratis erbij kregen, waardoor zij “wat later” boven op de top geraakten, maar zij hadden wel meer kilometers. Dat komt ervan als je de “voorgangers” uit het oog verliest ! Op de top verzamelden we weer en de picknick werd aangesproken. Vreemd was wel dat groep 2 daar besloot de afdaling met de bus te gaan doen: nooit meegemaakt in de clubgeschiedenis denk ik. We gingen dus met 9 man van groep 1 verder.
De “tussen-colletjes” (vooral de Col de Bussang) stelden niet zoveel voor, maar we lukten er wel weer in om wat extra km te doen vooraleer aan de klim van de Markstein te beginnen. Zwaar werk, want de Ballon d’Alsace zat nog in de benen. Nadien was het nog niet gedaan, want het hoogste punt kwam pas op de Col du Platzerwasel. Vanaf dan bergaf, dus uitrusten zou je denken, maar zo gaat dat niet in groep 1. Eens de afdaling goed en wel gedaan, ging het windaf, dus rijden maar: de snelheid continu boven de 50, met pieken tot 56 en meer, met Michel en Sandro elkaar aflossend in de piloot-positie, en de anderen er achteraan zwalpend, tot op een zeker moment de keten toch brak, maar toen waren we bijna terug in Eguisheim, waar we 180 km op de teller zagen (sommigen meer) en een gemiddelde boven de 25 voor de snelsten van de groep: meer moet dat niet zijn.
De derde dag was aangekondigd als “vlak en slechts 44 km, geen enkele helling”. Maar het bleek weer een verrassings-uitstap te zijn. Het begon al met de heenrit naar Ricquewir, met Dirk sleurend op kop, aan een tempo waarvan iedereen dacht: hij houdt dat toch niet vol, maar Dirk was koppig en bleef doorgaan, tot ergernis van sommigen die zich een rustige uitstap hadden gedroomd. De terugkeer veranderde plots: helemaal niet vlak, wel een onverwachte col (Trois Epis, 685 m), dus vier kilometer vrij steil klimmen, maar ook dat hebben we overleefd. Terug in Eguisheim hadden we 57 km, wat het totaal van de twee halve en ene hele dag op circa 300 km bracht en een totaal van circa 4000 hoogtemeters: goed gereden zou ik zeggen. En de natuur was overal prachtig, maar we hebben ze niet altijd gezien.
Na aankomst in het Hotel werd de bestelwagen geladen.
Voor de aanvang van ons laatste middagmaal werd het aperitief geoffreerd door de club en werden Victor Tresignie, Hugo Paesmans en uiteraard de Staf Volders bedankt voor hun inzet bij het uitstippelen van het parcours en de organisatie (aan het adres van Staf)
Francine, Mieke en Monique hadden de vrije keuze om de trofee te overhandigden aan hun préféré. Wij laten u raden.
Rob
Verslag Sabrina Devisch (Groep 4)
Groep 4 werd voor deze uitstap vertegenwoordigd door een mooi gezelschap: Monique, Mieke, Louistje, Jefke, Staf, Arthur en ikzelf. Het kon dan ook niet anders dan een plezante uitstap worden, zoals dat van gewoonte is in groep 4. Staf was zoals elke jaar onze gids van dienst en had de ritten weer goed uitgestippeld.
Met vermoeide gezichtjes ( we waren al van 5u wakker) sprongen we na een smakelijk middagmaal op de fiets voor een tocht van ongeveer 60 km. De weergoden waren met ons mee: een beetje zon maar niet te veel, een paar wolken aan de hemel en een lichte tegenwind wat ons half parcours toeliet om op een aangenaam terrasje van een regionaal wit wijntje te genieten. ‘s Avonds wachtte ons een typische maal van de streek: een lekkere choucroutte. Goed om ons maagje te vullen en waarschijnlijk goed te gebruiken voor onze rit van de volgende dag. Het weer viel zondag nog altijd mee, zelfde temperatuur, iets meer wolken aan de hemel en véél meer wind! We kregen gezelschap van Mieke 2 en Francine die verkozen de zwaardere cols van groep 3 te vermijden. Groep vier werd dan ook de groep van het sterke geslacht! ‘s Morgens reden we alweer 60 km maar met deze keer wind op kop. Louistje en Jefke zullen het geweten hebben. Jefke omdat hij kop deed met Staf en Louistje die als echte gentleman de vrouwen uit de wind zette. Staf bleef moedig op kop (hij is onvermoeibaar!). Even dachten we een grote bui op onze kop te krijgen, maar gelukkig blies de wind de dreigende wolken weg. ‘s Middags wachtten Marylène en Jef op ons in Turckheim om samen te eten en een frisse pint uit te drinken: une grande bière svp Madame klonk het in echo aan tafel. Nadien vertrokken we op ons gemak verder, ver kon het niet meer zijn zei Staf, hoogstens nog 40 km. Maar dat was zonder pech gerekend. We reden nog geen half uur of Staf had zijn derailleur gebroken. Dat was echt een tegenvaller voor hem, maar ook voor ons. Het was als rijden met een wagen in een onbekend land zonder GPS. Zelfs met alle mogelijke instructies die Staf ons had gegeven, reden we nog verkeerd. Met een omweg van ongeveer 15 km, maar met vooral 110 km in de beentjes kwamen we aan, weliswaar poempaf, maar toch tevreden. ‘s Avonds voor ik in slaap viel (dat duurde niet lang) bleef dit zinnetje maar door mij hoofd zinderen: Excusez-moi, Eguisheim, c’est par où? Maandagochtend stond nog een rit van 30 km naar Riquewihr op het programma. Meer hoefde het ook voor mij niet te zijn want ik had nog krampachtige beentjes van zondag. Staf kon zijn fiets voorlopig maken en fietste mee (niemand wou trouwens nog rijden zonder hem; hij bewees ons het nut van de GPS !).
Voor ons vertrek genoten we nog van een uitgebreide aperitief met de naar gewoonlijke bedankingen voor alle mensen die deze uitstap mogelijk hadden gemaakt. Ik zal deze traditie dus ook niet breken en hierbij wil ik dan alle mensen bedanken die van deze uitstap echt iets tof maakten.
Tot volgend jaar!
Sabrina
Programma
Vrijdag 03 juni brengen wij tussen 18u en 19u onze fietsen bij Pol Van Keerberghen waar zij in een bestelwagen zullen worden geladen.
Op zaterdagmorgen 04 juni vertrekken wij met een autocar om 06u ’s morgens aan ons lokaal ’t Binnenhof. Omstreeks 12.30u zullen wij aankomen in Eguisheim.
Na verdeling van de kamers zullen wij om 13u. een licht middagmaal nuttigen, waarna wij onze fietstocht kunnen aanvangen. Terugkomst fietstocht rond 18u, avondmaal, gezellig samenzijn en overnachting. Op
zondag 05 juni : ontbijt, daarna aanvang van fietstocht voor de ganse dag. Het uur van vertrek zal door jullie wegkapitein worden medegedeeld.
’s Middags lunchpakket, terugkomst in het hotel omstreeks 18u, avondmaal, gezellig samenzijn en overnachting.
Op maandag 06 juni : ontbijt, daarna fietstocht per groep tot 11u30, laden van de fietsen in de volgwagen, vervolgens laden wij eerst onze bagage in de autocar, alvorens het middagmaal. Middagmaal met daarna aanvang van de terugreis naar Rode. De terugkomst te Rode is voorzien omstreeks 21u. · De parcours worden door de wegkapiteins uitgestippeld.
· Na de uitstappen worden de fietsen in de daarvoor voorziene ruimte van het hotel opgeborgen.
| Leden | Groep | Aantal |
| Bousmans Michel | 1 | 1 |
| Geeraerts Rob | 1 | 1 |
| Hanquinaux Marc | 1 | 1 |
| Laurent Arthur | 1 | 1 |
| Marioni Michel | 1 | 1 |
| Mougros Michel | 1 | 1 |
| Nekkebroeck Christian | 1 | 1 |
| Truyaert Patrick | 1 | 1 |
| De Sutter Marcel | 2 | 1 |
| Demol Dirk | 2 | 1 |
| Feyaerts Gust | 2 | 1 |
| Paesmans Hugo | 2 | 1 |
| Peetroons Daniel | 2 | 1 |
| Stoffels Geert | 2 | 1 |
| Stoffels Jean-Pierre | 2 | 1 |
| Tresignie Victor | 2 | 1 |
| Vercammen Emiel | 2 | 1 |
| Chabert Louis | 3 | 1 |
| De Pauw René | 3 | 1 |
| Dewit Manu | 3 | 1 |
| Dierickx Miel | 3 | 1 |
| Fontaine Mieke | 3 | 1 |
| Onnockx Antoon | 3 | 1 |
| Ramaekers Willy | 3 | 1 |
| Van Eeckhout Francine | 3 | 1 |
| Weytjens Jos | 3 | 2 |
| Dehing Mieke | 4 | 1 |
| Devisch Sabrina | 4 | 1 |
| Hendrickx Jozef | 4 | 1 |
| Jans Louis | 4 | 2 |
| Massaer Arthur | 4 | 1 |
| Neerinckx Marylène | 4 | 1 |
| Vanderhaeghen Monique | 4 | 2 |
| Volders Gustaaf | 4 | 1 |
| 37 |